‘Wat vind je hiervan?’ Stacey boog zich voorover om de lepel naar de andere kant van de tafel te brengen. Er drong een vleugje kaneel haar neus binnen. Warm en niet te zoet, dacht ze tevreden.

Bram kwam haar een stukje tegemoet. Zijn mond was al open. ‘Hmm,’ verzuchtte hij na de eerste hap. ‘Lekker.’ Met zijn tong ging hij over zijn lippen, alsof hij probeerde de smaak langer vast te houden. Toen keek hij haar met zichtbare bewondering aan. ‘Zo lekker.’

Voorzichtig verscheen er een glimlach op Stacey’s gezicht. Hier was ze goed in. Koken met verse ingrediënten en dan onverwachte smaakcombinaties maken. Ze hield van the element of surprise, zoals ze vaak tegen collega’s zei. Regelmatig voegde ze extra smaak toe aan wat op voorhand traditionele gerechten waren. Bram had bij binnenkomst al goedkeurend rondgekeken. Ze had hem alleen niet dicht bij het eten op de kookplaat en het eikenhouten werkblad gelaten. Wat op het vuur stond te pruttelen waren haar geheimen.

Nu voerde ze hem een tweede hap van de speciale mousse. Net op tijd nog trok ze haar mouw omhoog, voordat ook die rood kon worden. Bram pakte de lepel van haar over en likte het restje mousse ervan af. Ze kon aan hem zien dat hij wel meer wilde, wat ze hem maar al te graag wilde geven. Ze schoof de schaal voorzichtig zijn kant op en zei met zachte stem: ‘Voor als je nog meer lekkere trek hebt.’ Ze smolt toen ze Brams glimlach zag en de glinstering in zijn groene ogen.