Vrijgezellenfeestjes, wie houdt er (niet) van!

Hoog Catherijne, zaterdag om vier uur. Een groep uitgelaten meiden loopt me voor het winkelcentrum uit en de stad in. Eentje heeft een felgekleurde hoed op, een afwijkende opvallende outfit aan en een sjerp om. De vier anderen wijzen haar de weg naar de Oudegracht.  Even later zie ik ze daar, enthousiast joelend en druk schrijvend op een papier. Een beetje afzijdig van de rest, staat nummer zes: een dame met lang, bruin haar, duidelijk ouder dan de andere meiden. Ze kijkt meer om zich heen dan dat ze zich met de groep bemoeit. Over haar witte shirt hangt een sjerp met gouden letters. ‘Mother of the bride’, zie ik in het voorbijgaan. Een vlaag van medelijden overvalt me.

Ik kan me zó in de moeder inleven. Hoe ze achter het groepje aan hobbelt. Haar gedachten waarschijnlijk ergens anders. ‘Hoe heb ik me om kunnen laten praten hieraan mee te doen?’ Het is van haar gezicht af te lezen. Althans, zo zie ik het, want heb ik zelf niet een aantal vrijgezellenfeesten meegemaakt waar ik gedwongen deel van uitmaakte?

De aanstaande bruid verrassen, dat was nog leuk. Bij mijn zusje lukte dat echt goed, jaren later kunnen we er nog om lachen. Na de eerste schrik en het gelach volgde voor haar het aantrekken van die vreselijke outfit, met de daarbij verplichte slingers, hoofddeksels, stickers, armbandjes en andere versieringen om aan te duiden dat óók jij bij dit feestje hoorde. Lachen, gieren, brullen. Althans, voor die andere meiden.

Ik reisde voor de vrijgezelle dagen naar steden als Den Bosch, Breda of Tilburg. Met een hele groep een stad in, met hilarische opdrachten voor de bruid-to-be natuurlijk. Hoe gekker, hoe beter. Rare dingen doen, andere mensen lastig vallen, zo vaak mogelijk op de foto, je kent het wel. Het waren fanatieke meiden die de hele dag bedacht en gepland hadden. Ik blijf het knap vinden dat je je op die manier zo in kunt zetten voor een ander. Maar mij niet gezien hoor. Ik weet alleen nog dat ik tegen iedereen riep: ‘Wie ooit zoiets voor mij verzint, dan doe ik er écht niet aan mee’. Ik hoop nog steeds dat ik boos genoeg gekeken heb, keer op keer.

Toch zijn onze Nederlandse vrijgezellenfeesten nog bescheiden. Moet je op zo’n zelfde zaterdagmiddag eens door Dublin lopen. Je kijkt je ogen uit. De groepen daar zijn uitgedost in de meest vreemde outfits, waarbij ze alles uit de kast halen om op te vallen, inclusief de aanhang. De ‘HEN-party’ is een begrip. Zelfs vanuit Engeland komen ze naar de stad om de beest uit te hangen. In de befaamde ‘Temple Bar’ natuurlijk. Hoe kan het ook anders.

Tja, ze staat er dan wel verveeld bij, maar deze mother-of-the-bride had het nog niet eens zo slecht getroffen.

Elke 6 weken nieuwsbrief ontvangen?

[contact-form-7 id="679" title="Email formulier"]

Met welk verhaal kan ik jou helpen?

Stuur je e-mail naar info@tekstschrijf-ster.nl. Dan neem ik zo snel mogelijk (telefonisch) contact met je op.

Brenda Dekkers

2x Woordwaarde

Als je Marloes een tekst voor je laat schrijven, dan kun je ervan uitgaan dat je een doortimmerd, kloppend en fijn verhaal krijgt. Met de juiste boodschap, toon en/of zoekwoorden. Ze neemt je wensen net zo serieus als haar vak. Dat komt er nou van als je zo’n sensitief, intelligent en hard werkend mens bent als Marloes. Kortom: het is een plezier om met haar te werken.

Manon

SourceRepublic

‘Marloes verdiept zich in ieder onderwerp (finance, fashion, food, lifestyle, travel) waardoor ieder artikel van hoogwaardige kwaliteit is en geheel voldoet aan de wensen van de klant. Daarbij houdt zij zich altijd aan de briefing en levert waar nodig in overleg eigen input’.