‘Hoezo, opgelost?!’

Nog geen maand later is de ergste stress als mijn vriendin en Shetlander van ons weglopen verdwenen. Ineens bedacht ik me dat het trucje loslaten wel eens zou werken: op het moment dat mijn pony sneller wil, knijp ik in de teugels en zodra hij zijn tempo mindert, laat ik los. Dat is eigenlijk heel simpel en bleek ook zo weer te werken. Na twee keer snapte mijn pony wel dat hij zijn tempo niet steeds hoefde te verhogen. Natuurlijk probeert hij het bij elke rit nog steeds de eerste keer dat er afstand ontstaat, maar ondervind ik weinig problemen.

Ik heb de situatie wel bewust wat meer opgezocht, juist om een goede oplossing te vinden. Ik laat mijn vriendin en Shetlander voor me uit draven en blijf bewust stappen, het liefst nog met ontspannen teugels om zelf geen aanleiding te geven achter ze aan te gaan. Het werd nog wel spannend toen mijn vriendin en Shetlander voor me uit dravend uit het zicht verdwenen. Ik zat met losse teugels op mijn pony in stap en moest echt ingrijpen omdat ik hem vooruit voelde schieten. De reactie was snel genoeg, teugels bij elkaar en tegenhouden, meteen loslaten toen hij terug in stap ging. Ik denk dat ik vijf passen gedraafd heb. Op het moment dat mijn pony wilde gaan, schold ik nog hardop uit woede. Dat hoorde mijn vriendin, maar ik riep ook direct dat ze vooral door moest blijven draven. In zulke situaties moet je gewoon meteen doorzetten en gelukkig lukt me dat nu, direct handelen zonder na te denken!

Inmiddels hebben mijn vriendin en ik het vooral druk gekregen met onze kudde. Sowieso is het aanpoten nu het weer staltijd is. Maar we hebben ook momenteel een wat ouder paard te logeren, als tijdelijke oplossing voor het ontbreken van een tweede therapiepaard. Dat ene, bijna-perfecte eigen paardje laat helaas nog op zich wachten. Mijn vriendin was inmiddels al begonnen met het verzorgen en longeren van onze KWPN merrie. Het zelf rijden heeft ze inmiddels na de dood van onze Haflinger weer opgepakt bij een manege, maar ze durft nog niet op onze merrie. Ook voor haar geldt: alles stap voor stap. In de tijd dat zij met onze merrie bezig is (nadat we eerst naar het bos zijn geweest met onze pony’s), ontferm ik me over het logeerpaard.

Natuurlijk ben ik dol op de omgang met mijn eigen pony. Toch is het verfrissend om zo eens met een ander paard aan de slag te gaan. Om hem te leren kennen en op alle manieren uit te testen, wat nog niet meevalt. Hij heeft hier en daar zijn gebreken, zoals gevoeligheid aan zijn achterbenen. Die gebreken zijn gelukkig allemaal op te lossen met aandacht en consequent handelen, dat maakt de omgang met hem ook zo leuk. Dus ik sjouw rustig wat af met hem; poetsen, door de bak wandelen en longeren. Zorgen voor vier paarden kost ons meer uren werk, maar wij vermaken ons wel!

Toch… ik begon natuurlijk met de drang van mijn pony om achter onze Shetlander aan te willen. Dan denk je het ergste te hebben opgelost, krijg je een nieuwe uitdaging voor je kiezen! Het afgelopen weekend ging een stagiaire met ons mee naar het bos op ons logeerpaard. Achter hem lopen, met onze Shetlander voorop, vond mijn pony al niet leuk. Het was alsof hij onze Shetlander in zicht moest houden. Zelf voorop ging prima, in draf en galop. Mijn pony had weer niet de neiging om achter ons logeerpaard aan te rennen, toen die voorop ging op de terugweg en onze Shetlander achter ons liep. Daarom durfde ik prima aan te draven toen de afstand groter werd.

Had ik die situatie even verkeerd ingeschat! Mijn pony bokte drie keer en vloog in galop – over een smal pad en ik zag de bomen op me afkomen… het is nog steeds ongelofelijk dat hij op gepaste afstand achter ons logeerpaard tot stilstand kwam zonder iets te raken. Wat was ik vooral kwaad, niet eens geschrokken. En zo houden ze je dus continu bezig, die gekke paarden!

Oorspronkelijk gepubliceerd als blog op ROS Magazine.nl

Elke 6 weken nieuwsbrief ontvangen?

[contact-form-7 id="679" title="Email formulier"]

Met welk verhaal kan ik jou helpen?

Stuur je e-mail naar info@tekstschrijf-ster.nl. Dan neem ik zo snel mogelijk (telefonisch) contact met je op.

Brenda Dekkers

2x Woordwaarde

Als je Marloes een tekst voor je laat schrijven, dan kun je ervan uitgaan dat je een doortimmerd, kloppend en fijn verhaal krijgt. Met de juiste boodschap, toon en/of zoekwoorden. Ze neemt je wensen net zo serieus als haar vak. Dat komt er nou van als je zo’n sensitief, intelligent en hard werkend mens bent als Marloes. Kortom: het is een plezier om met haar te werken.

Manon

SourceRepublic

‘Marloes verdiept zich in ieder onderwerp (finance, fashion, food, lifestyle, travel) waardoor ieder artikel van hoogwaardige kwaliteit is en geheel voldoet aan de wensen van de klant. Daarbij houdt zij zich altijd aan de briefing en levert waar nodig in overleg eigen input’.